KIZILCIKLAR

Yıllar ama çok yıllar sonra bu gün kızılcık aldım.......
Ben kızılcığı severmiyim ?
Pek değil .... ama aldım işte .... sen severdin diye....sahi severdin demi ?.... sen gibi geldiler  bana ... seni hatırlattı...senin gibi güzel ..ama yedikçe aralarında ekşileri çıktı ..bu hali de  sen gibi.....Boğazım düğümlendi gözlerim yaşardı .... yaşlar yuvarlandı akıverdi öylece sessiz.....kimseler görmesin diye sakladım.....hep olduğu gibi....
O günler geldi aklıma sanırım yine bu aylardı kızılcıkların bol olduğu mevsim ..... mevsim işte ne önemi var kızılcık mevsimi diyelim .....Balkona taşardı dalları kızılcık ağacının, meyvelerini  toplar marmalat yapardın..... ben tadını pek sevmezdim ama sen yaptın diye yerdim.....Şimdi kızılcıkları tolayıp marmalat yapan yok hatta o ağaç bile yok .... bu seferde ben yapsam, sen ben yaptığım için yer misin ? imkansız demi....evet imkansız.....
artık ne sen, ne o ağaç ne de marmalatların  var.....Sadece  kızılcıklar var ,onlarda bu gün var yarın yok ....
Dokunduğum baktığım her yerde sen varsın ama yine yoksun.... hep olduğun gibi......
Kızılcık marmalatı yapmayacağım, sen severdin diye, bıraktın gittin ya kızgınım sana , rahat uyu gittiğin yerde.....kırgınım sana , yine zamansız apansız çekip gittin diye......Bıraktın beni tek başıma ....
Aldığım kızılcıklara gelince , bir kaç tanesini yedim sen severdin diye kalanı öylece duruyorlar kasede sen severdin diye........bilirsin ben pek sevmezdim ....sahi ben sevmezdim demi ? o nedenden  mi yıllarca hiç kızılcık almadım yoksa sen alırdın da gerek mi kalmazdı....Bu gün aldım işte seni bana hatırlattığı için....sen severdin diye....

Bu yazı  Almanya'da çalıştığı, çocukluk yıllarım  onsuz geçtiği ve kesin dönüş yaptıktan sonra tam kavuştum derken zamansız kaybettiğim annem için yazılmıştır ....Bu nedendir ona kızgınlığım....